Ik kon het niet voorbij laten gaan, het KKT. Dus op het laatste moment, tussen de koffers pakken door, heb ik nog een kaartje gemaakt in de kleuren grijs en paars. Voor Lot en Mike, zij blijven op ons huis passen en het allerbelangrijkste, op Sam. Hij is al zo oud, en naar de kennel brengen willen we echt niet. We zijn hen echt dankbaar, zo kunnen we toch onbezorgd weg, wetende dat er supergoed gezorgd wordt voor onze lieve, oude, eigenwijze teckel.
Hopelijk vergeven jullie het me dat ik niet meteen een bezoekje kan brengen op jullie blog, maar dat maak ik goed als ik terug ben!!